نقش برجسته شير بر پشت گاو در بناهاى شهر باستاتى پارسه نماد چيست؟
در ايران باستان ﺷﻴﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ مظﻬﺮ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﮔﺎﻭ ﻣﻈﻬﺮ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭ ﻧﻘﺶ ﭘﺮﻳﺪﻥ ﺷﻴﺮ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺎﻭ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﻱ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻥ گاو ﻛﻪ ﺩﺭ تخت جمشيد ﺭﻭﻱ ﺩﻳﻮﺍﺭﻩ ﺳﻨﮕﻲ ﭘﻠﻜﺎﻥ ﻭﺭﻭﺩﻱ ﻛﺎﺥ ﺁﭘﺎﺩﺍﻧﺎ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻧﻤﺎﺩ ﻟﺤظﻪ ﭼﻴﺮﮔﻲ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺑﺮ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪﻥ تابستان يا همان ﺑﻬﺎﺭ ﺍﺳﺖ .
همچنين ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺷﻴﺮ ﺑﺎ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ (ﻣﻬﺮ ) ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﻨﺠﻪ ﺷﻴﺮ ( ﭘﺮﺗﻮ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ) ﻫﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﻛﻨﺎﻳﻪ ﭘﻨﺠﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ كه حتى امروزه هم اين لفظ كه فلان شخص به مانند پنجه آفتاب ميماند ﺩﺭ ﺯﺑﺎﻥ پارسى باستان و امروزى رايج ﺍﺳﺖ . ﭼﻮﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﮔﺎﻭ....
بايد يادآور شد كه در ايران باستان دو فصل در سال فقط مطرح بوده است يك تابستان و ديگر زمستان كه اين نماد شير و گاو از اين رو ميباشد...
ﭘﻨﺠﻪ ﺍﻓﻜﻨﺪﻥ ﺷﻴﺮ كه به صورت واضح در تصوير فوق نمايان است برابر است با ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﮔﺎﻭ ( ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺎﺯ ﺷﺪﻥ ﭘﺮﺗﻮ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﭘﻨﺠﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮ ) ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺍﺳﺖ . ﺍﻳﻦ علاقه به همبستگى ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺑﺎ ﺷﻴﺮ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺻﺤﻨﻪ ﻃﻠﻮﻉ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻧﻘﺶ ﺷﻴﺮ ، ﺭﻭﻱ ﭘﺮﭼﻢ ﻭ ﺳﻜﻪ ﻫﺎﻱ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ، ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺗﺎ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﻌﺎﺻﺮ، ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻃﺮﺍﺣﺎﻥ ﻭ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ﺑﻮﺩه است ﻛﻪ ﺭﻳﺸﻪ ﺍﻱ ﺍﺳﺎﻃﻴﺮﻱ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﻱ ﺩﺍﺭﺩ...
تست ریاضی